bibliotekapilica.pl
Żonkile 2024
19
kwi
2024
Więcej
JESIEŃ PRZYNOSZĘ…
A teraz, popatrz: jesień ci przynoszę
Klonowe liście, które się czerwienią
I zapach lata schowany pod kloszem
Mgieł pasma siwe, wiszące nad ziemią
A w rześkim chłodzie wczesnego poranka
Poprzez pajęczyn nici srebrne włosy
Ciekawie patrzy Jutrzenka – kochanka
Tracąc diamenty czyste - krople rosy
Na pusty placyk liściami usłany
Ruda tancerka skoczyła z wysoka
Jak ona – rude, podbiera kasztany
Nie tracąc świata ni na chwilę z oka
Do twych ust włożę winogrona ciemne
Pełne płynnego karminu, najpierwsze
Niech w duszę wleją zaklęcia tajemne
By można marzyć, czytając me wiersze
Tak świat jesienny przybrał barwy nowe
A czas jak gdyby uciekał nam co dzień
I tylko zwykłe astry kolorowe
Zakwitły pięknie w jesiennym ogrodzie
Tym bardziej dostrzega się jesień w przyrodzie
im bardziej zbiega się ona z jesienią życia
