"Akuszerki" to powieść, która powstała na skutek inspiracji autentycznymi notatkami, jakie sporządziła prababka autorki Sabiny Jakubowskiej. Jak wspomina sama autorka to powieść, która powstała z miłości do porodów i do doulowania, z wielkiego szacunku do pracy położnych, z inspiracji płynących od poprzednich pokoleń, z podziwu do ludzi, którzy żyli i przetrwali te wszystkie wydarzenia, jakie wielka historia przyniosła do ich zwykłego, pracowitego życia.

Opowiedziana w powieści historia rozpoczyna się zimą 1885 roku na podkrakowskiej wsi. Młodziutka Franciszka rodzi swoje pierwsze dziecko. W porodzie towarzyszy jej przybrana matka, znana w okolicy akuszerka. Tymczasem nieopodal, w pewnym dworze, również rodzi się dziecko. Wkrótce Franciszka otrzymuje tam pracę jako jego mamka. Szybko też wdraża się w pomoc podczas porodów mieszkającym w pobliżu kobietom. Nieoczekiwanie udaje się Jej również rozpocząć naukę w szkole dla położnych, mieszczącej się  w Krakowie. Choć z początku nie może się odnaleźć w nowej roli i rzeczywistości, z czasem staje się pewna siebie i zdecydowana w tym, co robi. Do swojej rodzinnej miejscowości powraca z wieloma doświadczeniami oraz szeroką wiedzą na temat rodzenia. Niestety, szybko przekonuje się, że to, czego się nauczyła, może nie mieć zastosowania tam, gdzie królują zabobony i bieda.

W opowieści ukazane są losy kilku pokoleń akuszerek. Kolejne pokolenia kobiet z rodziny Franciszki zostają akuszerkami, a w tle czytamy o najważniejszych wydarzeń dziejących się na świecie. Towarzyszymy rodzinie i jej nowym członkom podczas I wojny światowej, potem podczas II, aż do 1950 roku. Widzimy też jak zmieniał się zawód akuszerki, jak postęp wpływał na nowe podejścia do rodzenia i do traktowania kobiet w chwili porodu.

Sabinie Jakubowskiej udało się napisać porywającą powieść o miłości z historią Polski w tle. Bo każda akuszerka z powołania musi kochać drugiego człowieka. Dopiero wtedy może w pełni oddać się swojej posłudze. Świat powieści pokazany jest z czułością, ale bez znieczulenia. Brud jest brudem, przemoc przemocą, a miłość i mądrość idą w poprzek religijności.

Sabina Jakubowska połączyła historię ziem polskich, historię światową z fikcją literacką. Opisała bliską sobie wieś rodzinną. Czytelnik odwiedza chłopskie chaty, pańskie domy, miejskie kamienice. Podgląda tamto życie, staje się na moment jego nieodłączną częścią. „Akuszerki”  to niezwykła saga o kobiecości i o kobietach. Czy jest to powieść jedynie dla kobiet? Absolutnie nie! W powieści znajdziemy  wiele wzorców męskości i ojcostwa. Do tego mnóstwo przykładów na to, jak powinna postępować głowa rodziny, ale też patriota. Przede wszystkim jednak każdy mężczyzna podczas lektury „Akuszerek” będzie miał okazję głęboko zajrzeć w serce kobiety.